Sinds 1945 heeft Nederland de VS met eerbied en ontzag behandeld. De rijkdom die de Amerikanen verzamelden deden ons doen geloven dat zij daar aan de andere kant van de oceaan wel heel bijzondere mensen waren. Die moesten we te vriend houden. We deden altijd wat de wereldleider ons als opdracht meegaf. We hielpen in de koude oorlog, we zwegen tijdens de communistenjacht van Senator Joseph McCarthy, we sloten een hopeloze en mensonterende koloniale geschiedenis in Indonesië af toen de Amerikanen ons dat oplegden, we steunden de Amerikaanse oorlog in Vietnam, we steunden de ontwikkeling van de neutronenbom, we stellen ons grondgebied ter beschikking voor Amerikaanse kernbommen, we volgden de Amerikanen toen ze in de GATT-onderhandelingen eisten dat de grenzen voor alle producten open gingen maar ook voor kennis en hoger onderwijs, we volgden toen de banken moesten internationaliseren, en misschien wel het aller belangrijkste, we geloofden de VS toen ze ons vertelden dat de inkomensverschillen vergroot moesten worden, je bent geen echt modern land als er niet grote inkomensverschillen zijn, uitkeringen en minimumloon omlaag en aan de top flink omhoog. Vooral dat laatste. De angst dat we niet zouden meetellen in het internationale gezelschap zat er bij ons al snel diep in. Rijkdom als teken dat je een goed mens bent. Als je het gemaakt hebt ben je rijk en als je rijk bent heb je het gemaakt. Rijkdom als teken van je succes. De ideologie is dat iedereen met hard werken een rijk persoon kan worden. Een jaar of vier geleden vertelde de Amerikaanse ambassadeur, Roland Arnall, oprichter en eigenaar van één van de grootste subprime hypotheekbanken van de VS, in een gloedvol betoog voor 400 studenten uit heel Nederland dat als je hard studeert, hard werkt en tegenslagen overwint, Amerika je beloont. Je afkomst doet er niet toe, zei hij, of je nu als arbeidersjongen of als negermeisje geboren bent, je kan het maken. Je kunt loskomen van je milieu. Beloning voor hard werken is het basiskenmerk van de VS, meer dan waar ook in de wereld. Het succes heb je aan jezelf te danken, het falen ook. Hij sprak Engels maar zei in het Nederlands als grapje: als je voor een dubbeltje geboren bent kun je in de VS een kwartje worden. De studenten luisterden ademloos. Continue reading “De Verenigde Staten als mooi vakantieland”